กองหน้าร่าเริง - ไหวพริบของนายและบ่าว
ไหวพริบของนายและบ่าว
จากหนังสือ"กองหน้าร่าเริง" ฉบับที่ ๒๐๕
ครั้งหนึ่งในกรุงราชคฤห์ มีเศรษฐีคนหนึ่งซึ่งมีคนใช้รวมทั้งหมด ๒๐ คน คฤหาสน์ของเศรษฐีใหญ่มาก คนใช้แต่ละคนมีงานทำเป็นประจำทุกวัน เศรษฐีเป็นคนใจดีมีศีลธรรม เขาจ่ายเงินเดือนให้คนใช้อย่างงามทุกคน บรรดาคนใช้จึงรักและพอใจทำงานกับนายจ้างผู้ใจดีคนนี้มากที่สุด วันหนึ่ง คนใช้ผู้หนึ่งได้เห็นเศรษฐีนับเหรียญทองคำจำนวนมาก
“เหรียญทองคำมากมายจริง !” คนใช้คิดคำนึง “ถ้าเราขโมยเอาไปวันละสองเหรียญ นายก็ไม่สามารถจะล่วงรู้”
ดังนั้น วันรุ่งขึ้น คนใช้ทุจริตจึงเริ่มขโมยเหรียญทองของนายจ้างวันละสองเหรียญ เขาขโมยเหรียญทองวันละสองเหรียญอยู่ได้เจ็ดวัน นายจ้างสังเกตเห็นว่าทรัพย์ของตนถูกขโมย เศรษฐีจึงเรียกคนใช้ทุกคนมาประชุมพร้อมหน้ากัน
“ใครในพวกเจ้าเป็นผู้ขโมยเหรียญทองออกจากกำปั่นของเรา ?” เศรษฐีถาม แต่ทุกคนสบถสาบานว่าไม่เคยแตะต้องและไม่เคยรู้เห็นเลยว่ากำปั่นเก็บของมีค่าอยู่ที่ไหน เศรษฐีเป็นคนเจ้าปัญญา จึงคิดอุบายขึ้นได้อย่างหนึ่ง
“คอยประเดี๋ยวนะ” เศรษฐีสั่งพวกคนใช้แล้วก็เดินออกไปจากห้อง ในไม่ช้าเขาก็กลับมาพร้อมด้วยท่อนไม้ ๒๐ ท่อน
“ท่อนไม้เหล่านี้ยาวขนาดเดียวกัน” เศรษฐีประกาศ “พวกเจ้าจงเอาไปเก็บรักษาไว้คนละท่อน และพรุ่งนี้จึงนำมาคืนให้ข้า แล้วก็จะปรากฏว่าไม้ท่อนที่เจ้าคนขโมยเอาไปรักษาไว้จะยาวกว่าของคนอื่นสามนิ้ว”
คนใช้ทุกคนเว้นแต่เจ้าตัวขโมย เมื่อได้รับท่อนไม้แล้วก็กลับไปทำงานตามปกติด้วยความสบายใจ ส่วนคนใช้ทุจริตก็ครุ่นคิดวิตกกังวลมากขึ้นทุกที
“เราจะต้องหาทางแก้ไขก่อนพรุ่งนี้ให้ได้” คนใช้ทุจริตรำพึงรำพันอยู่ในใจ
ครั้นถึงเวลากลางคืน เจ้าตัวขโมยก็ยังคิดหาทางแก้ไขไม่ได้ เขานอนทุรนทุรายอยู่บนเตียง มือก่ายหน้าผากอยู่ตลอดเวลา ครั้นแล้วก็ผุดลุกขึ้นและกระโดดลงจากเตียง
“ง่ายนิดเดียว ! ง่ายยิ่งกว่าปอกกล้วยใส่ปาก !”
เขาหัวเราะด้วยความดีใจ ต่อจากนั้นก็หยิบมีดเล่มใหญ่มาตัดปลายท่อนไม้ข้างหนึ่งออกสามนิ้ว เสร็จแล้วก็ขึ้นไปนอนยิ้มอยู่บนเตียงอย่างสุขารมณ์
“ท่อนไม้ของคนขโมยจะงอกออกสามนิ้ว” คนใช้ทุจริตพูดคนเดียว “แต่ขโมยอย่างเราเป็นขโมยไม่ใช่สามัยธรรมดา เราแก้ปัญหาได้ด้วยปฏิภาณไหวพริบของเราเอง เมื่อไม้จะงอกออกมาสามนิ้ว เราก็หั่นมันทิ้งสามนิ้วเท่านั้นก็หมดเรื่อง...” พูดแล้วก็หัวเราะกิ๊ก ๆ ด้วยความปลาบปลื้มอยู่คนเดียว จนกระทั่งม่อยหลับไป
วันรุ่งขึ้น คนใช้ทุกคนก็นำท่อนไม้ของตนไปยื่นให้แก่นายจ้าง ท่อนไม้ของคนอื่น ๆ ล้วนแล้วแต่ยาวเท่ากันทั้งนั้น แต่ท่อนไม้ของเจ้าตัวขโมยสั้นกุดกว่าทุกคนถึงสามนิ้ว !
นายจ้างก็จับขโมยได้ และดำเนินการลงโทษตามสมควรแก่โทษานุโทษ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น