รักดีหามจั่ว รักชั่วหามเสา
จากหนังสือ"กองหน้าร่าเริง" ฉบับที่ ๑๘๐
เป็นเด็กนักเรียนหัวดี ปัญญาไว เรียนเก่งที่สุดในบรรดานักเรียนชั้นเดียวกัน ทั้งนี้เพราะบิดามารดาของนายแก่นเป็นคนยากจน แต่รู้จักอบรมสั่งสอนให้บุตรมีความขยันหมั่นเพียรในกิจการงานและการเล่าเรียน เมื่อนายแก่นตั้งใจจะทำอะไรแล้ว เขาก็ต้องทำให้สำเร็จ และสำเร็จอย่างดีเสมอ
ส่วนนายแก้ว เป็นบุตรพ่อค้าฐานะมั่งคั่ง แต่เรียนไม่เก่ง มักจะสอบได้ที่โหล่เสมอ นอกจากนี้ยังไม่เอาใจใส่ในการเล่าเรียน ชอบนั่งหลับเวลาครูสอน ทั้งนี้เพราะบิดามารดานายแก้วตามใจบุตรมากเกินไป ตั้งแต่เกิดมา นายแก้วไม่เคยทำอะไรที่ใหญ่โตให้สำเร็จด้วยตนเองเลย เขามีคนใช้คอยปรนนิบัติรับใช้อยู่เสมอ เมื่อนายแก้วจะทำอะไรสักอย่างหนึ่ง คนใช้ก็คอยรับอาสาเข้าทำแทนเรื่อยมา แต่เมื่อถึงเวลาสอบไล่ ทั้งพ่อแม่และคนใช้ก็ไม่อาจยื่นมือเข้าไปช่วยนายแก้วขบปัญหาเกี่ยวกับวิชาการได้ ดังนั้นผลที่ได้รับก็คือ นายแก้วต้องเรียนซ้ำชั้นอยู่เป็นเนืองนิตย์ ในที่สุดเมื่อนายแก่นสอบชิงทุนรัฐบาลไปเรียนวิชาอักษรศาสตร์ต่อในยุโรปแล้ว
นายแก้วก็ยังคงป้วนเปี้ยนเรียนอยู่มัธยมปีที่ห้า และในที่สุดก็ต้องออกจากโรงเรียนไปรับจ้างล้างถ้วยชามอยู่ตามร้านขายอาหารหน้าโรงภาพยนต์ เพราะบังเอิญกิจการค้าของบิดาก็ประสบความหายนะ ถึงล้มละลาย และบิดามารดาก็ตรอมใจตายจากไปในระยะใกล้ ๆ กัน
คุณหนูทั้งหลาย อย่ามัวทะนงตนว่าบิดามารดาร่ำรวยอย่างนายแก้ว จงเอาใจใส่ต่อการเล่าเรียนเสียตั้งแต่บัดนี้ ก่อนที่จะสายเกินไป เมื่อเรามีโอกาสเรียน ก็ควรเรียนให้สำเร็จด้วยดีอย่างนายแก่น ทั้งนี้เพื่อจะได้ไม่ต้องซมซานไปเที่ยวรับจ้างล้างชามตามภัตตาคารเป็นอาชีพ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น